PRZEBIEG I WYNIKI BADANIA KLINICZNEGO
Przeprowadzone w szpitalu miejskim w Krasnodarze , w okresie od 01.12.92r. do 31.01.93r. na oddziale gastroenterologii podawano pacjentom proszek z topinamburów.
W leczeniu ambulatoryjnym wzięło udział 28 +12 pacjentów stacjonarnych.
U wszystkich chorych wykonano wcześniej pełne badania kliniczne /biochemiczne krwi i moczu, endoskopie, ultradźwięki, badanie rentgenowskie przewodu pokarmowego, funkcjonalne badanie układu sercowo-naczyniowego i płuc.
W wyniku badań ujawniono następujące choroby;
– chorobę wrzodową dwunastnicy u 12 – 19 pacjentów
– wrzód żołądka – 4 pacjenci
– cukrzyca typ 2 u 6 pacjentów
– przewlekłe zapalenie okrężnicy – 7 pacjentów
– przewlekłe zapalenie oskrzeli – 8 pacjentów
– przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek – 6 pacjentów
– martwica szyjki macicy
– osteochondrosis czyli martwica chrzęstno-kostna kręgosłupa piersiowego – 3 pacjentów.
Wiek chorych od 18 do 68 lat.
Sproszkowany topinambur podawano w postaci wodnej zawiesiny w następujący sposób:
15 dni z 10 g 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem
po 15 dniach 5 g 3 razy dziennie przed posiłkiem
i w ciągu następnych 15-20 dni, 5 g 1 raz dziennie rano na czczo.
Średnio, każdy pacjent w ciągu 2 miesięcy leczenia, otrzymał 700 g sproszkowanego topinamburu.
Wyniki krótkoterminowe :
Wszyscy pacjenci w ciągu pierwszych 3-4 dni zgłosili poprawę samopoczucia; istotnie zmniejszył się ból nadbrzusza, nudności; znormalizował się stolec i pojawiły się codzienne regularne wypróżnienia; nastąpiła wyraźna poprawa nastroju, zmniejszenie depresji.
Kiedy po 20-25 dniach terapii wykonano kontrolę endoskopową u wszystkich pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, nie znaleziono objawów choroby, wszyscy zostali wyleczeni.
U pacjentów z cukrzycą, ok 6-10 dnia przyjmowania leku badania nie wykazały podwyższonego poziomu cukru. Jeden pacjent był leczony w stanie śpiączki z powodu hiperglikemii – w tym przepadku, po 3 dniu terapii cukier we krwi był na górnej granicy normy; został wypisany ze szpitala w 20 dniu terapii i kontynuowano dalsze podawanie proszku warunkach ambulatoryjnych w sumie w ciągu 40 kolejnych dni.
U pacjentów z przewlekłym zapaleniem jelita grubego, ból brzucha zniknął i unormował się stolec oraz wypróżnienia.
U pacjentów z zapaleniem oskrzeli w ostrym stadium, 10-12 dni przyjmowania sproszkowanego topinamburu zniknął kaszel, temperatura ciała powróciła do normy, zaniknęło osłabienie, pocenie się; szybkość sedymentacji erytrocytów i leukocytów we krwi w dniu wypisu ze szpitala były w granicach normy.
Niesamowite odpowiedź była u pacjentów z przewlekłym, 2-3 letnim odmiedniczkowym zapaleniem nerek. U tych pacjentów, w ciągu 20-30 dni całkowicie zniknęły leukocyty w badanym moczu; zniknęła opuchlizna twarzy i rąk, znacząco poprawił się ogólny stan zdrowia.
U wszystkich pacjentów ustąpiły bóle głowy, bóle ramion, obręczy barkowej, parestezje okolicy szyi. Ze zdarzeń niepożądanych zaobserwowanych przez wszystkich pacjentów były wzdęcia w ciągu pierwszych 8-10 dni, u niektórych osób liczba wypróżnień wzrosła w tym czasie do 3-4 razy dziennie. Tolerancja sproszkowanego topinamburu u wszystkich pacjentów była dobry.
Wnioski.
Sproszkowany topinambur wykazuje zwiększenie przyswajania pokarmu z jelit, uwalniania i usuwa toksyny, uruchamia naprawcze procesy w organizmie. Wzmacnia układ immunologiczny, normalizuje motorykę jelit; wykazuje działania przeciwzapalne; normalizuje procesy przemiany materii.
Spożywanie topinamburu wykazuje bardzo szeroki zakres pozytywnych efektów w różnych obszarach ciała.
